Seria / der Serie / Set |
Poczta lotnicza / Luftpost / Airmail |
Tematyka / Themen / Subject |
Lotnictwo (Samoloty), Architektura (Budynki), Transport (Samoloty), Luftfahrt (Flugzeuge), Architektur (Gebäude), Transport (Flugzeuge) / Aviation (Aircraft), Architecture (Buildings), Transportation (Aircraft) |
Emisja / die Ausgabe / Issue |
Poczta lotnicza / Luftpost / Airmail |
Data wydania / Erscheinungsdatum / Release date |
1951-12-20 |
Data ważności / Verfallsdatum / Expiration date |
– |
Perforacja / die Perforation / Perforation |
Grzebieniowa 13 x 13½ / Kamm 13 x 13½ / Comb 13 x 13½ |
Druk / Druck |
Fotograwiura / Fotogravüre / photogravure |
Kolory / Farben / Colours |
brązowawo czerwony / bräunlich rot / brownish red |
Wartość nominalna / der Nennwert / Nominal value |
30 Jenów japońskich / 30 japanische Yen / 30 Japanese Jen
|
Nakład / der Auflage / Edition |
20 000 000 |
Nr w katalogu / im Verzeichnis / in the directory |
Mi:JP 553, Sn:JP C17, Yt:JP PA15 |
Stempel/ Stempel Datum / Postmark date |
Jest / there is / es gibt |
Inne / andere / others |
Na znaczku poniżej samolotu przedstawiona jest Pagoda. Pagoda – w buddyjskiej architekturze sakralnej na Dalekim Wschodzie (Chiny, Korea, Nepal i Japonia) to rodzaj wielokondygnacyjnej wieży, służącej do przechowywania relikwii. Stanowi jeden z budynków znajdujących się w zespole klasztoru buddyjskiego, oprócz innych budowli, takich jak sala zebrań, biblioteka itd. Wywodzi się pod względem funkcji od indyjskiej stupy, lecz architektonicznie bardziej od starożytnych chińskich wież obserwacyjnych. Na ostateczną formę pagód chińskich wpłynęła tradycja wznoszenia wielokondygnacyjnych budowli typu lou, znanych już w starożytności, choć na przestrzeni wieków pagody występowały w wielu typach i o zróżnicowanych formach architektonicznych. Poszczególne kondygnacje pagody są kryte odrębnymi dachami najczęściej z narożnikami podgiętymi ku górze.
Druga ciekawostką to nietypowy rodzaj druku jakim jest fotograwiura. Fotograwiura inaczej heliograwiura (gr.helio + grawiura) — rodzaj techniki druku wklęsłego, zbliżony do akwatinty, polegający na fotograficznym przenoszeniu obrazu na płytę metalową (najczęściej miedzianą) i wytrawienie za pomocą emulsji światłoczułej w ten sposób by miejsca najjaśniejsze stworzyły najpłytsze zagłębienia. Wynaleziony w 1879 przez Karela Klíča. |
Kup teraz / jetz kaufen / buy now |
|